Σε πρόσκληση του Bosko δε μπορώ ν’ αρνηθώ.
Ζήτησε να γράψω κάτι (οτιδήποτε) ... "ιδιογράφΩς" και να το ανεβάσω στο blog.
Ζήτησε να γράψω κάτι (οτιδήποτε) ... "ιδιογράφΩς" και να το ανεβάσω στο blog.
Με αυτό το τραγούδι του Μάνου Λοϊζου ξύπνησε η μέρα μου και αυτοί είναι οι στίχοι του (το ακούμε και δίπλα στην πρώτη εκτέλεση με τη Δήμητρα Γαλάνη).

ΥΓ1: τώρα που βλέπω ξανά τα γράμματά μου, καταλαβαίνω καλύτερα γιατί τόσα χρόνια όλοι (μα όλοι) μου λένε πως … μόνο εγώ τα καταλαβαίνω! Όντως, είναι χάλια…
ΥΓ2: για όποιους (δικαιολογημένα) δε βγάζουν τα γράμματά μου, οι στίχοι είναι της Δώρας Σιτζάνη και είναι στο δίσκο «Για μια μέρα ζωής» του 1980.
ΥΓ3: για το http://autographcollectors.blogspot.com/
13 σχόλια:
Ωραιότατος ειν' ο γραφικός χαρακτήρας σου κι ακόμη περισσότερο το τραγούδι που έγραψες και ανάρτησες! Πόσα χρόνια είχα να τ' ακούσω κι εγώ αυτό;
Υπέροχο τραγούδι.
Μια χαρά γραφικός χαρακτήρας. Σε ζηλεύουν προφανώς.
@Bosko: δε μπορείς να πεις! Άμεση ανταπόκριση στην πρόσκληση (είπαμε, δε μπορώ να αρνηθώ). Πάντως, είναι αλήθεια ότι με αυτό το παλιό τραγούδι του Λοϊζου ξύπνησα σήμερα. Κι εγώ είχα πολύ καιρό να τα’ ακούσω.
@Θράσος: με ζηλεύουνε και με φθονούνε, φίλε μου (ατάκα από κάποια παλιά ελληνική ταινία δεν είναι αυτή;).
Την καλημέρα μου
Υπέροχο τραγούδι!
πέρασα να αφήσω μια γλυκιά καλημέρα....
Μπράβο Μάαακη μου...πολύ όμορφα τραγούδια...
φιλιά
Σταυρούλα
εγώ που τα βγάζω τα γράμματα σου μάκη μου
είμαι πολύ σοβαρά γιατρέ μου?
να το κοιτάξω!!!!?
τι νοσταλγία το τραγούδι...
υπέροχη συμμετοχή...
ΜΑΓΙΑτικη καλημέρα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Καλημέρα Μαργαρίτα, καλημέρα Σταυρούλα!
Maya: πρόσεξε, αυτό που βλέπεις είναι το πιο προσεγμένο αποτέλεσμα (!). Αν γράψω γρήγορα και βιαστικά, είναι σα να διαβάζεις συνταγή γιατρού (δηλαδή, δεν μπορείς να το διαβάσεις).
Την καλημέρα μου σε όλους
λοιπόν
τι μου θύμισες.
πριν λίγο καιρό σε μια δύσκολη στιγμή
που χρειάστηκε να πάρω ένα ηρεμιστικό για κάποιον που θέλει συνταγή
μου έγραψε η παιδίατρος και πήγα σ'έναν φαρμακοποιό που ήθελε νάναι γιατρός και δεν τα κατάφερε.
τ'όποίο σημαίνει οτι είναι αντιπαθέστατος και εριστικός
μέχρι κάποιος να τον βάλει στην θέση του.
μετά μια χαρά συρρικώνεται και γλύφει.
τέτοιο υποκείμενο.
τεσπα.
πάω με την συνταγή
εξηγώ οτι είναι κρίσιμη φάση λόγω θανάτου κλπ
οτι θα του φέρω την δίγραμμη αύριο.
και μου λέει κάνοντας τον δύσκολο:
"α δεν ξέρω... κατ'αρχάς, δεν βγάζω τα γράμματα της! του πόσο λεξοτανίλ?"
"ξέρετε δηλαδή κάποιον γιατρό που να διαβάζονται τα γράμματα του?!!!!!"
ασταδιαλαπια!
θέλω καπάκι ανάρτηση σου με λίστα σούπερ μάρκετ για νάχω πλήρη άποψη!
φιλιά
χχχχχχχχχχχχχχχχχ
του λέω.
@maya: αν ανέβαζα ανάρτηση με λίστα σούπερ μάρκετ, μετά από μια μέρα δε θα μπορούσα να την διαβάσω .. ούτε γω (αλήθεια, μου έχει συμβεί αυτό)!
Γέλασα πολύ
Σ’ ευχαριστώ
Βρισκω ευκαιρια να πω τις καλησπερες μου σ'αυτο το post, οπου δεν μπορω να πω - ως συνηθως - οτι δεν το ηξερα το τραγουδακι, γιατι πολυ απλα ... ΤΟ ΗΞΕΡΑ !!!
Φιλια !!!
Πολλα πολλα !!!
Ααα ... Μια χαρα ειναι τα γραμματακια σου ... Ασ'τους να λενε ...
@dazed & confused: καλημέρα φίλε μου. Είδες που το ήξερες το τραγούδι! (σε αντίθεση με μένα που σπάνια ξέρω τα τραγούδια που ανεβάζεις στο δικό σου blog).
Την καλημέρα μου και καλή βδομάδα
Όμορφο τραγούδι- Όμορφο σημείωμα.
Σ' ευχαριστούμε για την συμμετοχή σου στο "ιδιογράφως"
Μόλις ανάρτησα το χειρόγραφο. Για πέρνα να το δεις γιατί παίζει και ένας διαγωνισμός.
Δημοσίευση σχολίου