Πέμπτη 10 Απριλίου 2008

Νύχτες Ραδιοφώνου

.
Ένα χρόνο πριν:

Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από τότε που στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε ένα εξαιρετικά πρωτότυπο ραδιοφωνικό γεγονός. Το «Μικρό Πολυτεχνείο», που ανάμεσα στα σεμινάρια που πραγματοποιεί περιλαμβάνεται και το εργαστήριο παραγωγής ραδιοφωνικής εκπομπής, διοργάνωσε δύο βραδιές ραδιοφώνου στο club Bios με τη συμμετοχή όλων των παιδιών που είχαν πάρει μέρος στα σεμινάρια της χρονιάς 2006 – 2007. Ο Γιώργος Φλωράκης που διδάσκει στα σεμινάρια ραδιοφώνου, είχε την ιδέα: με το τέλος της "ακαδημαϊκής" χρονιάς, να μαζευτούν για δύο μέρες όλοι οι συμμετέχοντες των εργαστηρίων ραδιοφωνικής παραγωγής στο club Bios και να κάνουν τις δικές τους εκπομπές! Το αρχικό σχέδιο πήρε σάρκα και οστά στις 31 Μαΐου και 1η Ιουνίου 2007. Οι εκπομπές μεταδόθηκαν ζωντανά αποκλειστικά στο χώρο του club, όπου και τις δύο μέρες έγινε το αδιαχώρητο. Η αίσθηση ήταν καταπληκτική: ανά 20 λεπτά (τόσο διαρκούσε η κάθε εκπομπή) εναλλάσσονταν μουσικές από rock και ελληνικά, μέχρι punk, word και disco της δεκαετίας του ’80! Παιδιά έμπαιναν και έβγαιναν στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο του "studio", άγχος, ενθουσιασμός και όλοι οι υπόλοιποι με ένα ποτό στο χέρι να χαζεύουν πίσω από το τζάμι τους εκκολαπτόμενους ραδιοφωνικούς παραγωγούς που έπαιζαν τις αγαπημένες τους μουσικές και εκφωνούσαν τα κείμενα που είχαν ετοιμάσει.

Εκτός από τις 20λεπτες εκπομπές, καλεσμένοι τις δύο βραδιές ήταν: ο Σταμάτης Κραουνάκης, η Δήμητρα Γαλάνη, ο Μίλτος Πασχαλίδης, ο Νίκος Ζούδιαρης και από ανθρώπους του ραδιοφώνου: η Μαργαρίτα Μυτιληναίου και ο Οδυσσέας Ιωάννου. Οι καλεσμένοι έδωσαν 40λεπτες συνεντεύξεις σε παιδιά του σεμιναρίου, μιλώντας για τη μουσική και το ραδιόφωνο.

Είχα κι εγώ την τύχη να παρακολουθήσω εκείνη τη χρονιά δύο κύκλους του σεμιναρίου ραδιοφωνικής παραγωγής με τον Γιώργο Φλωράκη και να συμμετάσχω σε εκείνες τις υπέροχες βραδιές στο Bios, παίρνοντας συνέντευξη από τη Δήμητρα Γαλάνη. Την 31η Μαΐου, την τελευταία μέρα της άνοιξης του 2007, βρέθηκα να έχω μπροστά μου ζωντανή την ιστορία του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού! Η φωνή που άκουγα από παιδί να τραγουδάει «τα γαλάζια σου γράμματα» και την «αθανασία», η γυναίκα που "στοίχειωσε" την εφηβεία μου με «τα κίτρινα φώτα» και το «παραδώσου», η ερμηνεύτρια της «ατομικής μου ενέργειας» και του «δυο μέρες μόνο», έκατσε μπροστά στο μικρόφωνο, δίπλα μου, άναψε τσιγάρο, παρήγγειλε καφέ και άρχισε να μου μιλάει για την τέχνη του ραδιοφώνου, τις playlist, το internet, τον Eric Satie και την ηχογράφηση με τη Cesaria Evora! Δυο μέρες πριν από τη συνέντευξη είχε κυκλοφορήσει η «Ντάμα Κούπα», ο δίσκος της με την Λίνα Νικολακοπούλου. Ήταν η πρώτη συνέντευξη στην οποία μιλούσε για τον καινούργιο της δίσκο και μεταξύ άλλων αφηγήθηκε πως ξεκίνησε η ιδέα, πως έγινε η επιλογή των τραγουδιών, για τη γνωριμία της με τον Vinicio Capoccella και πολλά άλλα.

Ακολούθησαν κι άλλα, πολύ όμορφα πράγματα: ζωντανές εκπομπές στο Δεύτερο Πρόγραμμα τον Ιούνιο του 2007 υπό τον γενικό τίτλο «οι πειρατές του Μικρού Πολυτεχνείου στο Δεύτερο», ηχογραφήσεις demo, ατελείωτες συζητήσεις για την κατάσταση στο ραδιόφωνο, για το αν "χωράμε" κι εμείς μέσα σ’ αυτό, αγωνία για το αν θα ακούσει κάποιος το demo και θα δώσει θετική απάντηση, όνειρα, και πολλές, πολλές μουσικές…

Η Δήμητρα Γαλάνη και ο υποφαινόμενος κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, ακούγοντας τραγούδια από την «Ντάμα Κούπα»
Φωτογραφία: Κλαίρη Μουσταφέλλου

Φέτος:

Τα τμήματα των παιδιών που παρακολούθησαν φέτος τα εργαστήρια ραδιοφώνου, δίνουν ραντεβού ξανά στον ίδιο χώρο, την Τετάρτη 16 και Πέμπτη 17 Απριλίου 2008. Όπως και πέρσι, το νέο αίμα των εκκολαπτόμενων ραδιοφωνικών παραγωγών θα βρεθεί στο BIOS στο ειδικά διαμορφωμένο studio, με το ανάλογο κέφι αλλά και το άγχος της πρώτης (για τους περισσότερους) επαφής με το μικρόφωνο και τον ραδιοφωνικό χρόνο. Οι εκπομπές θα έχουν 20λεπτη διάρκεια (όπως και πέρσι), ενώ μεταξύ των παιδιών θα βρεθούν και επαγγελματίες ραδιοφωνικοί παραγωγοί που θα κάνουν τις δικές τους εκπομπές κάτω από τις ίδιες ακριβώς συνθήκες. Ο Νίκος Γκαραβέλας (Love Radio), ο Χρήστος Παπαδάς (Red FM), ο Θανάσης Βούτσινος (Δεύτερο Πρόγραμμα) και η Σοφία Φατούρου (Μελωδία) θα ανακατευτούν με τα παιδιά και θα κάνουν τις δικές τους 20λεπτες εκπομπές. Ας κρατήσουμε τις ημερομηνίες αυτές. Οι δύο βραδιές ραδιοφώνου στο Bios (Πειραιώς 84) θα είναι μοναδικές!

'Οταν κάποτε ρώτησα τον Κώστα Γεωργίου, «τελικά τι είναι το ραδιόφωνο», εκείνος μου απάντησε μονολεκτικά: «Μεράκι». Ναι! μεράκι είναι. Αυτό το μεράκι που δε σ’ αφήνει να ησυχάζεις τα βράδια, που σε κάνει να περπατάς και να φτιάχνεις με το νου σου τις εκφωνήσεις μιας φανταστικής εκπομπής, που δε σε αφήνει να ακούσεις ένα τραγούδι χωρίς να το "ενώσεις" νοητά με το επόμενο, που σε κάνει να βουτάς στα δισκάδικα ξοδεύοντας τα τελευταία λεφτά του μήνα για να αγοράσεις τα cd που θέλεις, που σε κάνει να ελπίζεις ότι το επόμενο demo που θα φτιάξεις θα σε οδηγήσει σε κάποιον ραδιοφωνικό σταθμό.


Το ραδιόφωνο είναι επικοινωνία, δεν έχει υποκατάστατα, είναι από μόνο του Τέχνη.


21 σχόλια:

το Άρωμα του Τραγουδιού είπε...

Όσο η ανάρτηση για τις νύχτες ραδιοφώνου στο Bios παραμένει χρονικά τελευταία, ακούγονται «τα συρτάρια», σε μουσική της Δήμητρας Γαλάνη και στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου. Ήταν το τραγούδι που είχα βάλει πρώτο στη συνέντευξη που μου έδωσε η Δήμητρα Γαλάνη στις 31 Μαΐου 2007.

F είπε...

καλημέρα κι από την άλλη πλευρά.

Πολύ όμορφο post. Με συγκίνησε η αναφορά στον Κώστα.

Φιλιά

F είπε...

Προτείνω να αλλάξει η λεζάντα και να λέει:
"Αυτή δίπλα στον Μάκη, ποια είναι;"

ξανακαλημέρες

το Άρωμα του Τραγουδιού είπε...

Καλημέρα f. Μπήκα σε μια ευχάριστη διαδικασία γράφοντας το post, να σκαλίσω φωτογραφίες και videάκια από τις περσινές βραδιές και να ξανακούσω τη συνέντευξη. Το ότι πήρα συνέντευξη από τη Γαλάνη, ξέρεις σε ποιον το οφείλω! Σε ευχαριστώ και πάλι.

Όσο για τη λεζάντα στη φωτογραφία:

ΔΕ ΚΟΒΕΙΣ ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ, ΛΕΩ ΓΩ…

Φιλιά

katerina.. είπε...

καλημερα μακη μου..αναμνησεις που γεμηζουν τη ψυχη μας..αληθεια ποια ειναι αυτη διπλα σου??φιλια.
τελειο ποστ..

το Άρωμα του Τραγουδιού είπε...

@katerina: το ‘ξερα πως θα αρχίσετε το δούλεμα! Θα τη βγάλω τη φωτογραφία και θα βάλω εκείνη που είσαι εσύ με τον Κραουνάκη. Δεν άκουσα! Είπες τίποτα;…

Ωραίες αναμνήσεις ε; Και το όνειρο παραμένει, Κατερίνα μου. Και το παλεύουμε ακόμα. Έτσι δεν είναι;

Σε φιλώ

dazed n' confused είπε...

Ax ...

Μπραβο βρε Μακη μου ...
Τι ομορφο post ...
Πολυ αναλυτικο ... πολυ περιγραφικο ...

Ετσι οπως τα διαβαζα, περασαν ολες οι υπεροχες αναμνησεις μπροστα στα ματια μου σαν ταινια ...

Και ηθελα κι εγω να κανω ενα αναλογο post ...
Τωρα δεν χρειαζεται πια ... Μια απλη αναφορα στο γεγονος θα κανω και θα βαλω και ενα link εδω στο δικο σου ...
Δεν μπορει να υπαρξει καλυτερη περιγραφη, για καποιον που θελει να ενημερωθει για τις δραστηριοτητες του Μ.Π. στο Bios ...


Φιλια !!!

το Άρωμα του Τραγουδιού είπε...

@dazed & confused: να φανταστείς ότι από το αρχικό κείμενο έκοψα πολλά πράγματα. Όταν μπήκα στη διαδικασία να γράψω για αυτή την ιστορία που είναι το Bios για μένα, δεν μπορούσα να σταματήσω! Έγραφα, έγραφα και δεν τελείωνα. Τελικά σκέφτηκα: “και ποιον αφορούν όλ’ αυτά?”. Σε ένα blog σαν αυτό που θέλω να στήσω, θεώρησα υπερβολικό να κάνω μια τόσο εκτεταμένη αναφορά για κάτι τελικά τόσο προσωπικό (εννοώ το Bios και το μεράκι του ραδιοφώνου εν γένει). Περιορίστηκα λοιπόν στο minimum της περιγραφής αυτού που έζησα (ζήσαμε), έβαλα και τη φωτογραφία (μεγάλη υπέρβαση για τα δικά μου δεδομένα) και όλα τα υπόλοιπα τα κρατάω για μένα…

Όμορφο αυτό που ζήσαμε.
Μεγάλη ιστορία τελικά το ραδιόφωνο.

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
Πολλά φιλιά (και ραντεβού την άλλη βδομάδα στο Bios)

Negma είπε...

Εγώ πάλι τι να πω;

Που το Bios ήταν η αρχή μιας σειράς πραγμάτων, που οδήγησαν στο να είμαι σήμερα μέλος μιας παρέας λατρεμένης, να μοιράζομαι μαζί σας το όνειρό σας, τις αγωνίες σας...

Μη σχολιάσω το ότι ο δάσκαλος "μ' έχωσε" να παίξω κι εγώ, και έτσι δεν μοιράζομαι μόνο, πλέον τις αγωνίες, αλλά τις βιώνω στο πετσί μου!!!

Ραντεβού πίσω στον τόπο του εγκλήματος λοιπόν...

Υ.Γ. Μάκη, την κοπελίτσα που είναι δίπλα σου στη φωτό δεν την θυμάμαι... Από ποιο τμήμα ήταν; Της Τρίτης, της Παρασκευής...;;; Ελληνικά έπαιζε;;;

το Άρωμα του Τραγουδιού είπε...

Negma: είναι πολύ όμορφο που το Bios έχει γίνει σημείο αναφοράς για τόσους ανθρώπους! Ειδικά για σένα, είναι σίγουρα κάτι διαφορετικό (καταλαβαίνω απόλυτα την αγωνία σου). Θα είναι υπέροχες και οι δύο βραδιές

ΥΓ1 (απάντηση στο δικό σου ΥΓ): Για θυμήσου βρε λίγο καλύτερα … Έλα, κάνε μια προσπάθεια… Καριέρα πάντως στο ραδιόφωνο, δεν έκανε!

ΥΓ2: άντε να δούμε πότε θα τελειώσει αυτό το δούλεμα. Ο f το ξεκίνησε! Φταίω εγώ τώρα να μην του δώσω τα trailers από το περσινό Bios? Όχι, πες μου, φταίω??

Ραντεβού στον τόπο του εγκλήματος, λοιπόν
Πολλά φιλιά και καλή επιτυχία

το Άρωμα του Τραγουδιού είπε...

Για τις δύο βραδιές στο Bios έγραψε ο Δημήτρης Κανελλόπουλος στην Ελευθεροτυπία του Σαββάτου. Το άρθρο είναι εδώ: http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,id=17475776

South Of The River είπε...

Έτσι μπράβο Μάκη. Να μην ξεχνάμε και μεις τα περσινά! Θυμάμαι που είχαμε πρωτογνωριστεί στο BIOS, την ώρα που με τη Σταυρούλα ετοιμάζατε τα της συνέντευξης στον Μ. Πασχαλίδη. Ώραία ήταν στο BIOS. Παίχθηκαν απίστευτες μουσικές. Από όλους.

ΌΠως θα διάβασες και στους άλλους, έλλειπα εξωτερικό και δεν πρόλαβα το ποστ σου για την Αφροδίτη Μάνου, στην οποία έχω μια ανεξήγητη, δαιμονιώδη συμπάθεια. Την έχω πολύ ψηλά, είναι φοβερή!

Αυτά τα ολίγα, θα τα πούμε. Φιλιά!

Chryssa είπε...

Δεν φαντάζεσαι Μάκη μου πόσο περιμένω αυτό το διήμερο. Περυσί δεν ήμουν πουθενά. Αλλά έχω ακούσει τόσα πολλά και όμορφα.
ΦΕΤΟΣ ΔΕΝ ΤΟ ΧΑΝΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.

Πολλά φιλιά.

το Άρωμα του Τραγουδιού είπε...

@South of the river: Καλώς τον! Εύχομαι να πέρασες πολύ καλά (αν και πήγες για δουλειά). «Μια ανεξήγητη, δαιμονιώδη συμπάθεια» για τη Μάνου! (καταπληκτική έκφραση!). Θα έρθουν κι άλλα κείμενα με αφορμή τα τραγούδια της. Εδώ θα είμαστε να τα λέμε. Και φυσικά, ραντεβού στον τόπο του εγκλήματος (που λέει και η negma), στο Bios.

@Chryssa: Θα είναι πολύ όμορφες βραδιές, θα δεις. Αν και δε θα γνωρίζουμε τη μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών που θα παίζουνε, πιστεύω ότι το κλίμα θα είναι το ίδιο καλό με πέρσι (κι ακόμα καλύτερο).

Τα λέμε εκεί, λοιπόν

Xνούδι είπε...

ήμουν εκεί πέρυσι και μετά το πέρας των εκπομπών που κάνατε, σκεφτόμουν στον δρόμο για το σπίτι, πόσο όμορφο θα ήταν το ραδιόφωνο, αν ήταν έτσι όπως το άκουσα τις δύο εκείνες βραδιές.
Καταπληκτική δουλειά από όλους.

Καλησπέρες και καλή εβδομάδα :)

Θράσος είπε...

Aγαπητέ Μάκη...αφορμή για σχόλιο το cd που ακούς...Έχω κάνει ένα αφιέρωμα σε άγνωστα και υπέροχα τραγούδια και ανάμεσα τους το 'Λένε να φύγω'΄του Πάνου Ράπτη από το δίσκο Ξένοι τόποι.
Δεν μπορείς να φαντασθείς πόσο με συγκινεί εκείνο το στιχάκι που λέει
'Μα εγώ διαλέγω το φιλί όσο και να τρομάζει/πως να ανταλλάξω τη ζωή με κάτι που της μοιάζει'.
Είναι συγκλονιστικό.

το Άρωμα του Τραγουδιού είπε...

@χνούδι: …και να που ήρθε η στιγμή να πάρεις κι εσύ τη θέση σου μπροστά στο μικρόφωνο και να κάνεις τη δικιά σου εκπομπή στο Bios! Είδες πως «γυρίζουν» τα πράγματα? Ωραίες δεν είναι αυτές οι εκπλήξεις που μας επιφυλάσσει η ζωή?

Καλή επιτυχία λοιπόν, και φρόντισε να το χαρείς.
Την καλησπέρα μου

το Άρωμα του Τραγουδιού είπε...

@θράσος: το cd του Ράπτη είναι από εκείνες του δουλειές που ακούγονται από την αρχή μέχρι το τέλος. Δεν πετάς κανένα τραγούδι! Κατά περιόδους το βάζω και το ακούω, μπορεί και δύο φορές συνεχόμενα!! Το ακούω αυτές τις μέρες και σκεφτόμουν να ανεβάσω ένα κείμενο γι’ αυτόν τον υπέροχο όσο και άγνωστο δίσκο, από τον οποίο το μόνο τραγούδι που ακούστηκε από ορισμένα ραδιόφωνα, ήταν το «κι όλο ταξιδεύω», τη στιγμή που έχει απίθανες μελωδίες και ιδιαίτερους στίχους (του Ζαρκαδούλα, αλλά και της Φωτεινής Λαμπρίδη στο τραγούδι που δίκαια ξεχώρισες).

Βρήκα το αφιέρωμα που έχεις κάνει στα άγνωστα (και όντως υπέροχα) τραγούδια, και με χαρά είδα να έχεις έναν ακόμα καταπληκτικό δίσκο: «τα τραγούδια του χαμένου ποιητή»! Αξίζουν πολλά (μα πάρα πολλά) κείμενα για τέτοιες δισκάρες, που δεν είχαν την προβολή που τους άξιζε.

Θα είμαστε εδώ να τα λέμε για όλ’ αυτά.
Σε ευχαριστώ που πέρασες

Ανώνυμος είπε...

νιώθω σαν να έχουν περάσει χρόνια απο εκείνες τις βραδιές.....ήταν πολύ όμορφα...όλοι με το άγχος μας κι εσύ άψογος επαγγελματίας...το χεις Μάκη μου ...το χεις...
α...είσαι κούκλος στην φωτο...
θα τα πούμε στο BIOS πάλι είμαι για λίγες μέρες αθήνα και θα ξαναφύγω για Σπάρτη...
φιλιά
Σταυρούλα

το Άρωμα του Τραγουδιού είπε...

@Σταυρούλα: θα είμαι στο Bios μόνο τη δεύτερη μέρα (Πέμπτη). Δε μπορώ και τις δύο μέρες και αναγκαστικά έπρεπε να επιλέξω τη μία. Πέρνα και την Πέμπτη να τα πούμε.

Φιλιά

Unknown είπε...

File polla koina stoixeia kai egw eimai fan tou radiofwnou k megalwnontas 8elw na vre8w pisw apo ta mikrofwna na xarw kai na xa8w mesa sth mageia tou radiofwnou.Phgaine sto diko mou blog 8elw opwsdhpote thn gnwmh sou ta leme file Makh.