tag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post8865115386275928544..comments2022-05-15T01:05:45.520+03:00Comments on το αρωμα του τραγουδιου: “… και ρωτάω να μου πουν όσοι ξέρουν ν’ αγαπούν, σε ποιον έρωτα χρωστάω”το Άρωμα του Τραγουδιούhttp://www.blogger.com/profile/09848840574098146242noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-42233333008208894732008-05-09T13:24:00.000+03:002008-05-09T13:24:00.000+03:00η διασκευή για μένα δεν ΟΦΕΙΛΕΙ να είναι καλύτερη ...η διασκευή για μένα <BR/>δεν ΟΦΕΙΛΕΙ να είναι καλύτερη απο την πρώτη.<BR/>είναι μια υπενθύμιση σε κπάτι αγαπητό.<BR/>αν έβγαινε μόνο του των εμιγκρέ<BR/>ίσως δεν μου έλεγε τόσο.<BR/>οι διασκευές πάντα μου λένε άμα μου θυμίζουν απο πού γεννήθηκαν.<BR/>και είναι αναπόσπαστο κομμάτι το 1ο άκουσμα. δεν ξεπερνιέται (εύκολα).<BR/><BR/>αν γίνει καλύτερη απο το πρωτότυπο<BR/>με αφήνει έκπληκτη.<BR/><BR/>όπως του bowie το wild is the wind.<BR/>ας πούμε. έτσι μούρθε.<BR/><BR/>ναι ναι κι ας διαφωνούμε<BR/>ωραία είναι.<BR/><BR/>χχχχχχχχχχχχχχχmayahttps://www.blogger.com/profile/07522442962576882967noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-19659491778508075022008-05-09T11:40:00.000+03:002008-05-09T11:40:00.000+03:00@maya: εγώ απ’ την άλλη, εξακολουθώ να αγαπώ την π...@maya: εγώ απ’ την άλλη, εξακολουθώ να αγαπώ την πρώτη εκτέλεση και να μη με ικανοποιούν οι άλλες δύο (ειδικά των Εμιγκρέ, μου φαίνεται εντελώς εκτός κλίματος του τραγουδιού). Ξέρεις, πιστεύω πως για να κάνεις μια διασκευή σε κάποιο τραγούδι πρέπει να έχεις κάτι καινούργιο να πεις, οφείλεις να δώσεις στο ήδη γνωστό τραγούδι μια άλλη πνοή, μια φρέσκια “εκδοχή”, η οποία τελικά, οφείλει να είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Ε! λοιπόν, θεωρώ πως καμία από τις δύο μεταγενέστερες εκτελέσεις δε μεταφέρει στ’ αυτιά μου κάτι καλύτερο, κάτι πιο δυνατό και πρωτότυπο από εκείνη την πρώτη με τον Μακεδόνα και τον Κραουνάκη στο πιάνο.<BR/><BR/>Απόψεις είναι αυτές. Γι’ αυτό είμαστε εδώ, για να συζητάμε κι ας διαφωνούμε που-και-που.<BR/><BR/>Φιλιάτο Άρωμα του Τραγουδιούhttps://www.blogger.com/profile/09848840574098146242noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-33461587870220491302008-05-09T09:18:00.000+03:002008-05-09T09:18:00.000+03:00δεν το πιστεύω οτι 'έχασα' την ανάρτηση σου αυτή!!...δεν το πιστεύω οτι 'έχασα' την ανάρτηση σου αυτή!!!!!!!!!<BR/>απο τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια.<BR/>όσες εκτελέσεις και να γίνουν<BR/>θα το λατρεύω.<BR/><BR/>πολύ λυπάμαι που έχασα την ευκαιρία να το ακούσω φρέσκο εδώ...<BR/>εγώ πάντως το ακούω όλο τον χρόνο!<BR/>(με ρέγουλα)<BR/>με τρέλλανε και η διασκευή με τους εμιγκρέ πέρσι. <BR/>πΑρα πολύ μου άρεσε...<BR/><BR/>τόσο το γουστάρω που δεν το βάζω συχνά...<BR/><BR/>χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ<BR/>χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχmayahttps://www.blogger.com/profile/07522442962576882967noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-80406015333351792832008-05-01T22:38:00.000+03:002008-05-01T22:38:00.000+03:00@ Θράσος: χρόνια πολλά και καλά (με μια μικρή καθυ...@ Θράσος: χρόνια πολλά και καλά (με μια μικρή καθυστέρηση…)<BR/><BR/>Πράγματι, ο Κραουνάκης είναι ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή συνθέτες με τεράστιο σε όγκο αλλά και αξία έργο. Η συνάντησή του με τη Νικολακοπούλου είναι αναμφισβήτητα μια μεγάλη στιγμή για το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι. Απ’ την άλλη, αν μπούμε στον “χορό” των δηλώσεων των καλλιτεχνών, τότε φοβάμαι πως το πράγμα περιπλέκεται. Όπως και να ‘χει, προσωπικά, με τα τραγούδια του Κραουνάκη έχω γελάσει, έχω χορέψει, έχω αγαπήσει, έχω χωρίσει, έχω (κυρίως) συγκινηθεί, έχω συνδέσει πολλές καλές και κακές στιγμές της ζωής μου. <BR/><BR/>Σε ευχαριστώ πολύ που πέρασες<BR/><BR/><BR/>@Bosko: Καταλαβαίνω αυτό που λες: «δε μου πάει ως συνθέτης». Από το λίγο που σε ξέρω, μπορώ να φανταστώ τι εννοείς. Στην ίδια φάση ήμουν κι εγώ πριν από κάποια χρόνια, ώσπου άρχισα να ανακαλύπτω το έργο του κυρίως μέσα από τα μη σουξεδιάρικα τραγούδια του. Άρχισα να ακούω δίσκους παλιούς, λιγότερο γνωστούς από κάποιους άλλους, αλλά και στις πιο δημοφιλείς δουλειές του, ανακάλυπτα τραγούδια που μπορεί να μην ακούστηκαν πολύ στο ραδιόφωνο, έκρυβαν όμως μεγάλο πλούτο (πάντα για τα δικά μου γούστα). Υπάρχουν πολλές δουλειές του Κραουνάκη όπως το «κανονικά», το «κυκλοφορώ κι οπλοφορώ», «μαμά γερνάω», μουσική για το θέατρο (καταπληκτική μια παλιά δουλειά που έχει κάνει για τον «κοριό» του Μαγιακόφσκι) και πολλά άλλα (φυσικά κι αυτά που αναφέρεις), όπου ο Κραουνάκης δείχνει ότι κατέχει καλά τα κλειδιά της τέχνης του. Ξέρει να φτιάχνει μεγάλα τραγούδια. <BR/><BR/>Πάντα προσωπικά μιλάω, ναι?<BR/><BR/>Σε χαιρετώτο Άρωμα του Τραγουδιούhttps://www.blogger.com/profile/09848840574098146242noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-87165397993595180392008-05-01T03:08:00.000+03:002008-05-01T03:08:00.000+03:00καταλαβαίνω την εκτίμηση του θράσου για τον Κραουν...καταλαβαίνω την εκτίμηση του θράσου για τον Κραουνάκη, όπως και τη διαφωνία του με τον δημόσιο λόγο του, ενίοτε. Δε μπορείς, λόγου χάριν, να βγαίνεις και να λες ό,τι "η Άντζελα είναι θεά". Τα ίδια και ο Σαββόπουλος, αν και νομίζω είναι μη συγκρίσιμοι καλλιτέχνες. Πάντως, ο Κραουνάκης έχει πει και ένα απ' τα καλύτερα που' χουν κυκλοφορήσει:ο Κότσιρας είναι σαν τη Μούσχουρη χωρίς γυαλιά! ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ! Εμένα θα' λεγα ότι δε μου πάει ως συνθέτης, με μεμονωμένες εξαιρέσεις όπως το τραγούδι του post σου, το "Αυτή η νύχτα μένει" και ίσως ολόκληρα τα "Σκουριασμένα χείλια" με Μοσχολιού- Τριπολίτη- Νικολακοπούλου.BOSKOhttps://www.blogger.com/profile/03101029781485500779noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-43892495167299190122008-04-30T12:06:00.000+03:002008-04-30T12:06:00.000+03:00Kατ' αρχήν χρόνια πολλά.θα ήθελα να σημειώσω πόσο ...Kατ' αρχήν χρόνια πολλά.<BR/>θα ήθελα να σημειώσω πόσο συμφωνώ με τα εποχιακά τραγούδια. Είναι κάποια που δεν μπορείς να τα ακούσεις αν δεν το απαιτήσει η χρονική στιγμή. <BR/>Επίσης θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι τρέφω απεριόριστη συμπάθεια και εκτίμηση στο ταλέντο του Κραουνάκη, τον θεωρώ έναν από τους μεγαλύτερους εν ζωή συνθέτες μας, αν και διαφωνώ πολλές φορές με τις αντιλήψεις του όπως τις εκφράζει σε συνεντεύξεις του.Θράσοςhttps://www.blogger.com/profile/10262107022090970804noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-74446255581390866812008-04-30T10:24:00.000+03:002008-04-30T10:24:00.000+03:00@south of the river: καλημέρα φίλε μου και χρόνια ...@south of the river: καλημέρα φίλε μου και χρόνια πολλά.<BR/>Ελπίζω να πέρασες καλά στα πάτρια εδάφη. Επιστροφή στην πραγματικότητα τώρα, ε?<BR/><BR/>Περιμένω το mail σου. Τις τελευταίες μέρες έχω ξεμείνει από υπολογιστή και δε μπορώ να μετατρέψω όποια τραγούδια θέλω σε mp3 για τις επόμενες αναρτήσεις (μέχρι τουλάχιστον να φτιάξω το μηχάνημα). Εάν το mail σου έχει συνημμένο και κανένα mp3, ακόμα καλύτερα.<BR/><BR/>Καλή σου μέρατο Άρωμα του Τραγουδιούhttps://www.blogger.com/profile/09848840574098146242noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-38630141725565088052008-04-29T19:07:00.000+03:002008-04-29T19:07:00.000+03:00Καλησπέρα και χρόνια καλά!Δεν έχω πολλή ώρα που επ...Καλησπέρα και χρόνια καλά!<BR/><BR/>Δεν έχω πολλή ώρα που επέστρεψα από την ιδιαίτερη πατρίδα και είπα να κάνω μια βόλτα. Φίλε Μάκη δεν σε προλαβαίνω με τις αναρτήσεις. Και φυσικά (όπως τότε με τη Μάνου) έχασα μια ακόμα πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση, γι αυτόν τον τόσο ιδιαίτερο τραγουδοποιό που λέγεται Φοίβος Δεληβοριάς. Από τις καλύτερες στιγμές του με τον Πορτοκάλογλου στη ΔΙΣΚΑΡΑ "Άσωτος Υιός" να λένε μαζί το "Υπάρχει λόγος σοβαρός".<BR/><BR/>Όσο για το σημερινό σου, όντως από τα πιο ωραία τραγούδια του Κραουνάκη. Και θα συμφωνήσω περί "εποχικών τραγουδιών". Άλλωστε οι εποχές είναι μέσα μας κυρίως. Εγώ ας πούμε όποτε και να ακούσω τα πρώτα του Dylan μόνο με κιθάρα και φωνή μου έρχεται η εικόνα 4 φίλων σε ένα παλιό αμάξι να ξεκινάνε καλοκαιρινό ταξίδι! Άβυσσος...<BR/><BR/>Φιλιά!<BR/><BR/>ΥΓ. Θα σου στείλω μέιλ με κάτι ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ενδιαφέρον που δεν υπάρχει περίπτωση να μην το κάνεις ανάρτηση (θα το έκανες σίγουρα ούτως ή άλλως. Δεν γίνεται να μην το κάνεις εσύ αυτό).South Of The Riverhttps://www.blogger.com/profile/04661634219013039751noreply@blogger.com