tag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post8769170470725131917..comments2022-05-15T01:05:45.520+03:00Comments on το αρωμα του τραγουδιου: Σάββατο 21 Μαρτίου 2009. Μια βραδιά με τον Βασίλη Νικολαΐδη.το Άρωμα του Τραγουδιούhttp://www.blogger.com/profile/09848840574098146242noreply@blogger.comBlogger7125tag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-44179934285432458942009-03-26T22:19:00.000+02:002009-03-26T22:19:00.000+02:00Σ' ένα παλιό - αλλά διόλου ξεχασμένο - δισκάκι (cd...Σ' ένα παλιό - αλλά διόλου ξεχασμένο - δισκάκι (cd) γραμμένο από σένα υπάρχει "το αστείο". Θυμάμαι πόσο βαριεστημένα μου έγραφες εκείνο το cd στον Saint Etienne sur Boyate (Συγγνώμη αν είμαι ανορθόγραφη εις την γαλλικήν!). Λογικό, αφού εκείνο το βράδυ πρέπει να είχες γράψει δυο-τρία ακόμα. Βλέπεις, μόλις είχες αγοράσει το cd recorder και σου ζητούσα συνέχεια να μου γράφεις τραγούδια... για ταξίδια! <BR/>Σε πολλά ταξίδια μου βάζω ακόμα τα cd με τις επιλογές σου... Έχω, μάλιστα, και μερικές κασέτες σε πείσμα των καιρών.<BR/>Τώρα θα μπορώ να παρακολουθώ την επικαιρότητα των "αρωμάτων" χωρίς να σου γίνομαι βάρος με τον ενθουσιασμό μου.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-35195631739970582162009-03-24T09:36:00.000+02:002009-03-24T09:36:00.000+02:00@Μουσικά Προάστια: χαίρομαι που σου άρεσε η “ανταπ...@Μουσικά Προάστια: χαίρομαι που σου άρεσε η “ανταπόκριση” της βραδιάς.<BR/> <BR/>Μπορεί να χαρακτηρίζω την διαδρομή προς το κτήμα Mabrida δαιδαλώδη, όμως νομίζω ότι έχει να κάνει με το ότι ήταν η πρώτη φορά που επισκέφτηκα το χώρο και την περιοχή. Σίγουρα τη δεύτερη φορά τα πράγματα θα είναι πολύ πιο εύκολα. Την δε τρίτη, θα είναι παιχνίδι…<BR/><BR/>Καλή σου μέρατο Άρωμα του Τραγουδιούhttps://www.blogger.com/profile/09848840574098146242noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-55493828188375176942009-03-23T16:54:00.000+02:002009-03-23T16:54:00.000+02:00Diavazontas to keimeno sou, eniwsa oligon ti san n...Diavazontas to keimeno sou, eniwsa oligon ti san na imoun ekei, eyge!<BR/><BR/>An kai egw proswpika eimai enantion tou I.X. aytokinitou, gia kati tetoies stigmes mallon tha prepei na skefteis sovara tin agora jeep 4x4, wste na pigaineis sto Korwpi kai stis alles synavlies xwris na niwtheis oti symmetexeis sto rally Parisi-Dakar me ti mixani ypo vroxi!Μουσικά Προάστιαhttps://www.blogger.com/profile/12894297918163460373noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-75835336915391092652009-03-23T15:04:00.000+02:002009-03-23T15:04:00.000+02:00@Stavroula: σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγι...@Stavroula: σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Κάνω τα αδύνατα δυνατά για αύριο. Θα σε ενημερώσω. Φιλιά.το Άρωμα του Τραγουδιούhttps://www.blogger.com/profile/09848840574098146242noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-29737235647536891752009-03-23T14:51:00.000+02:002009-03-23T14:51:00.000+02:00Αγαπητέ “Ανώνυμε”το σχόλιό σας αποκωδικοποιεί, αλλ...Αγαπητέ “Ανώνυμε”<BR/><BR/>το σχόλιό σας αποκωδικοποιεί, αλλά προπάντων επιβεβαιώνει την αίσθηση των παρευρισκομένων ότι αυτά τα ανέκδοτα τραγούδια που μοιράστηκε με μας ο Βασίλης Νικολαΐδης, αποτελούν τέσσερεις μοναδικές στιγμές στην δημιουργική πορεία του τραγουδοποιού. Δικαίως λοιπόν, το πρώτο μέρος της βραδιάς μάς βρήκε με ένα ελαφρό μούδιασμα στα άκρα, και το λιγοστό μέχρι εκείνη τη στιγμή κρασί να μας είχε ζαλίσει αφύσικα! Και αναρωτιέμαι: έχει θέση στην ελληνική δισκογραφία η καταγραφή τέτοιων μοναδικών μουσικών στιγμών(?)˙ για να απαντήσω αμέσως: επιβάλλεται!<BR/><BR/>Σας ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σχόλιο.το Άρωμα του Τραγουδιούhttps://www.blogger.com/profile/09848840574098146242noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-19099144700411823502009-03-23T14:28:00.000+02:002009-03-23T14:28:00.000+02:00maki mou gia alli mia fora me afineis afwni me ola...maki mou gia alli mia fora me afineis afwni me ola ayta ta omorfa pou akouw kai diavazw edw.....<BR/>elpizw avrio na ta katafereis kai na ertheis stin geniki mou prova einai 11 me 11 kai to vrady...<BR/>filia<BR/>stavroulaAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-77334344427784123302009-03-23T14:16:00.000+02:002009-03-23T14:16:00.000+02:00Αναρωτιέμαι πόσοι από τους παρευρισκόμενους το Σάβ...Αναρωτιέμαι πόσοι από τους παρευρισκόμενους το Σάββατο στο Mabrida γνωρίζουν τη σχέση του Βασίλη Νικολαϊδη και της Μάρμως. Διαβάστε αυτό:<BR/><BR/>Έφυγε η Μάρμω των «Πανθέων» <BR/>Το όνομά της Μάρμω Γεωργαλά. Έφυγε από τη ζωή στα 88 της χρόνια, στις 20 Ιουνίου. Ήταν μητέρα του τραγουδοποιού Βασίλη Νικολαΐδη και θεία του συνονόματού του σκηνοθέτη Βασίλη Νικολαΐδη. Δεν ήταν όμως μόνον αυτά. Η Μάρμω Γεωργαλά υπήρξε μία αφανής αλλά σημαντική εργάτρια του χορού και του θεάτρου. Με σπουδές στη Βιέννη πλάι στη μεγάλη χορεύτρια της εποχής Ροζαλία Χλάντεκ, προσελήφθη το ’39 στο Εθνικό Θέατρο όπου συμμετείχε σε πολλές παραστάσεις, τόσο αρχαίου δράματος όσο και του νεώτερου ρεπερτορίου. Το 1950 στάθηκε δίπλα στη Ραλλού Μάνου στο ξεκίνημα του «Ελληνικού Χοροδράματος». Ήταν, το 1951, η Πρώτη «Αρχόντισσα» στις «Έξι λαϊκές ζωγραφιές» του Μάνου Χατζιδάκι δίπλα στο Παλικάρι - Άγγελο Γριμάνη – ο Χατζιδάκις είχε να λέει γι’ αυτήν και πρωτοχόρεψε, την ίδια χρονιά, τον Μεγαλέξανδρο στο «Καταραμένο φίδι», πάλι του Χατζιδάκι, δίπλα στον Καραγκιόζη – Ραλλού Μάνου. Χόρεψε επίσης τον ομώνυμο ρόλο στην «Πανδώρα», χορόδραμα του Αργύρη Κουνάδη. Παράλληλα ξαναπήγε στο Εθνικό όπου και έμεινε συμμετέχοντας στον Χορό σε πολλές από τις πρώτες παραστάσεις των Επιδαυρίων.<BR/>Από τα τέλη της δεκαετίας του ’50 άρχισε και να χορογραφεί. Υπέγραψε τις χορογραφίες σε πολλές παραστάσεις του Εθνικού. Ανάμεσά τους, «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» (1957) και «Ιφιγένεια εν Ταύροις» (1958) σε σκηνοθεσία Κωστή Μιχαηλίδη, «Εκάβη» (1960) σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή, «Σφήκες» (1963), «Αντώνιος και Κλεοπάτρα» (1963), «Ειρήνη» (1964) και «Το ατλαζένιο γοβάκι» (1964) σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού, «Ντόνα Ντιάνα» (1963) σε σκηνοθεσία Τάκη Μουζενίδη... Ένα σοβαρότατο ατύχημα την απομάκρυνε από το θέατρο νωρίς, γύρω στο 1965. Γοητευτική απ’ ό,τι λένε, με έντονη προσωπικότητα, γνώρισε πολλούς σημαντικούς του καιρού της. O ποιητής Γιώργος Σαραντάρης της είχε αφιερώσει ποιήματά του λίγο πριν από τον θάνατό του στον πόλεμο του του ’40, ενώ ο Τάσος Αθανασιάδης έδωσε το όνομά της στην ηρωίδα των «Πανθέων» του. <BR/>«Τα Νέα» Τρίτη, 12 Αυγούστου 2008Anonymousnoreply@blogger.com