tag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post7497155809417146318..comments2022-05-15T01:05:45.520+03:00Comments on το αρωμα του τραγουδιου: “…μ’ ένα χαμόγελο ζεστό θα σε καλωσορίσω.”το Άρωμα του Τραγουδιούhttp://www.blogger.com/profile/09848840574098146242noreply@blogger.comBlogger13125tag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-41905323896636661252012-11-14T11:13:27.504+02:002012-11-14T11:13:27.504+02:00cheap ugg boots classic ugg boots classic ugg boot...cheap ugg boots <a href="http://www.boots--classic.com/" rel="nofollow">classic ugg boots</a> classic ugg boots [url=http://www.boots--classic.com/]cheap ugg[/url] www.boots--classic.com <br />ugg boots rummage sale <a href="http://www.ugg--bootssale.com/" rel="nofollow">genuine ugg boots</a> ugg boots buying [url=http://www.ugg--bootssale.com/]genuine ugg boots[/url] www.ugg--bootssale.com <br />cheap ugg boots <a href="http://www.boots--free.com/" rel="nofollow">ugg boots free shipping</a> ugg boots free shipping [url=http://www.boots--free.com/]ugg boots cheap[/url] www.boots--free.com <br />nfl jerseys <a href="http://www.nfl--jerseys.com/" rel="nofollow">nike nfl jerseys</a> nike nfl jerseys [url=http://www.nfl--jerseys.com/]nike nfl jerseys[/url] www.nfl--jerseys.com custom nfl jerseys <br />michael kors outlet <a href="http://www.moncler--jackets.com/" rel="nofollow">michael kors bags</a> michael kors handbags [url=http://www.moncler--jackets.com/]michael kors outlet[/url] www.moncler--jackets.comAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-44168771897579547052009-04-11T23:24:00.000+03:002009-04-11T23:24:00.000+03:00@Ανώνυμος: δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο...@Ανώνυμος: δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο σχετικά με την «Τετραλογία» και την διαχρονική της καλλιτεχνική αξία. Ο Δήμος Μούτσης μοιάζει να ξεπέρασε τον ίδιο του τον εαυτό σε αυτό το δίσκο, και αναρωτιέμαι: άραγε, κάποια αντίστοιχη εργασία νέου συνθέτη, θα έβρισκε σήμερα το δρόμο προς τη δισκογραφία; <BR/><BR/>Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιοτο Άρωμα του Τραγουδιούhttps://www.blogger.com/profile/09848840574098146242noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-65701832616517732142009-04-11T13:22:00.000+03:002009-04-11T13:22:00.000+03:00Είχα - λόγω ηλικίας (γεννημένος το '51)- την τύχη ...Είχα - λόγω ηλικίας (γεννημένος το '51)- την τύχη και την ευτυχία να ζήσω από πρώτο χέρι τη χρυσή εποχή του έντεχνου τραγουδιού, το οποίο ακούω από τότε μέχρι σήμερα, παρακολουθώντας όμως και τα νέα ρεύματα στην [καλή] ελληνική μουσική. Διαβάζοντας τα σχόλια των φίλων του ιστολογίου για το Δήμο Μούτση, και παίρνοντας αφορμή από την αναφορά στην "Τετραλογία", θα ήθελα να πω ότι για μένα το έργο αυτό συγκεντρώνει κάποιες από τις καλύτερες μελοποιήσεις ποιητικού λόγου, ο οποίος ήδη από τις απαρχές του έντεχνου αποτελούσε πηγή έμπνευσης για τους έλληνες συνθέτες. Έτσι έγινε "κτήμα" των πολλών η ποίηση του Ελύτη, του Σεφέρη, του Ρίτσου και πολλών άλλων ποιητών της εποχής, ακόμη και παλαιότερων, πράγμα που είναι ίσως παγκόσμια αποκλειστικότητά μας, τουλάχιστον για εθνική λαϊκή μουσική. <BR/>Η ειδοποιός διαφορά της "Τετραλογίας" είναι ότι ο Μούτσης κατάφερε να δώσει ταιριαστή [ακόμη και ιδανική] ελεύθερη μουσική για ελεύθερο στίχο, δίνοντας συγχρόνως καθαρές μελωδίες για τα έμμετρα ποιήματα. <BR/>Ο δίσκος αυτός είναι απαραίτητος σε κάθε δισκοθήκη έντεχνου. <BR/>[Είναι κρίμα όμως που οι επανεκδόσεις σε CD προσπάθησαν να "διορθώσουν" μια "ατέλεια" της πρώτης εκτέλεσης. Συγκεκριμένα, στο κομμάτι "Ιδανικοί αυτόχειρες" του βινυλίου, το τελικό κρεσέντο κόβεται απότομα, όπως το νήμα της ζωής του αυτόχειρα, ενώ στο CD σβήνει σιγά-σιγά.]Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-41041009000659116782009-03-12T21:39:00.000+02:002009-03-12T21:39:00.000+02:00@ ένας στρατολάτης: κι εγώ ανήκω σε εκείνους που π...@ ένας στρατολάτης: κι εγώ ανήκω σε εκείνους που πάντα διαβάζουν με προσοχή τα σημειώματα των δίσκων, και όχι μόνο εκείνης της εποχής. Και μπορεί κανείς να βγάλει πολλά συμπεράσματα τόσο για τους δημιουργούς, όταν τα σημειώματα είναι δικά τους, όσο και για την ίδια την εποχή τους, όταν οι συντάκτες είναι άνθρωποι των εταιρειών (όπως στην περίπτωση του «Ένα χαμόγελο»). Έχουν υπάρξει φορές που τέτοια κείμενα είναι εξαιρετικά, όπως για παράδειγμα στους δίσκους του Χατζιδάκι (ειδικά κατά τη δεκαετία του ’80) αλλά και πολλών άλλων δημιουργών (θυμάμαι κι εκείνο το υπέροχο κείμενο του Θεοδωράκη για τους «Χαιρετισμούς», πάλι με τη Δήμητρα Γαλάνη!).<BR/><BR/>Τώρα, για τον Κόκοτα, θεωρώ ότι τα συγκεκριμένα τραγούδια του πάνε. Λέει τα λιγότερο “στιβαρά” τραγούδια του δίσκου, τα πιο ανάλαφρα ας πούμε, και νομίζω ότι το αποτέλεσμα είναι πολύ ικανοποιητικό. Βεβαίως και δε μεταφέρει τη συγκίνηση όπως το καταφέρνει ο Μπιθικώτσης, όμως νιώθω ότι αυτό έχει να κάνει και με το ύφος των τραγουδιών που του ανατέθηκαν. Πάντως, το συνολικό αποτέλεσμα μου φαίνεται πολύ ταιριαστό (οι εναλλαγές, δηλαδή, των φωνών του Μπιθικώτση, του Κόκοτα και της νεαρής Γαλάνη).<BR/><BR/>Πάντα οι επισκέψεις σου ανοίγουν εποικοδομητικές συζητήσεις!<BR/>Σε ευχαριστώ.το Άρωμα του Τραγουδιούhttps://www.blogger.com/profile/09848840574098146242noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-39637060418219423292009-03-12T14:54:00.000+02:002009-03-12T14:54:00.000+02:00Όμορφος δίσκος, συχνά τον ακούω. Αλήθεια, πολύ μ' ...Όμορφος δίσκος, συχνά τον ακούω. Αλήθεια, πολύ μ' αρέσει να διαβάζω τα εσώφυλλα των δίσκων της εποχής. Σε συνδυασμό με την απουσία των προσώπων των συντελεστών από τα εμπροσθόφυλλα δίνουν μια ατμόσφαιρα σεμνότητας.<BR/>Για κάποιο λόγο ο Κόκοτας δεν με συγκινεί, δεν μου κάθεται καλά με το ύφος του Μούτση. Ειδικά δίπλα στο Μπιθικώτση πολύ αδικείται.ένας στρατολάτηςhttps://www.blogger.com/profile/18270961601124364359noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-834159013162523802009-03-12T11:45:00.000+02:002009-03-12T11:45:00.000+02:00@Rena Fan: μπράβο παρατηρητικότητα και μνημονικό! ...@Rena Fan: μπράβο παρατηρητικότητα και μνημονικό! <BR/>Η συνέντευξη εκείνη ήταν ραδιοφωνική και δεν έχει την κατάλληλη δομή για να μεταφερθεί αυτούσια στο χαρτί. Απ’ την άλλη μεριά, είναι αρκετά μεγάλη για να την ανεβάσω να ακουστεί ολόκληρη εδώ. Έχεις δίκιο, όμως. Αξίζει κάποια στιγμή να απομαγνητοφωνήσω ένα μέρος της συνέντευξης, ειδικά εκείνο στο οποίο μου μιλάει για το ραδιόφωνο. Λέει πολύ ενδιαφέροντα πράγματα, θυμάται την χρυσή εποχή του Δεύτερου με τη Σοφία Μιχαλίτση και του Τρίτου με τον Μάνο Χατζιδάκι, μνήμες παιδικές που συνδέονται με το ραδιόφωνο, για το μέσο σήμερα και άλλα πολλά. Ένας ολόκληρος κόσμος ο λόγος της Δήμητρας Γαλάνη, γεμάτος μνήμες, εικόνες και Μουσική!<BR/><BR/>Σε ευχαριστώ για τα καλά λόγια.το Άρωμα του Τραγουδιούhttps://www.blogger.com/profile/09848840574098146242noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-11363975023945290902009-03-12T11:18:00.000+02:002009-03-12T11:18:00.000+02:00@South Of The River: ακούγοντας κανείς αυτούς τους...@South Of The River: ακούγοντας κανείς αυτούς τους πρώτους δίσκους του Μούτση και αμέσως μετά την «Τετραλογία» και στη συνέχεια το «Ενέχυρο» και το «Να!», νομίζει ότι ακούει τραγούδια διαφορετικών συνθετών! Αυτό δεν έχει να κάνει με τη …διπλή προσωπικότητά του, αλλά με την ικανότητα να εκφράζει τις μουσικές του ανησυχίες με διαφορετικό κάθε φορά “όχημα”, είτε αυτό λέγεται λαϊκός ρυθμός και δρόμος, είτε ακουστική φολκ μπαλάντα. Και το σημαντικότερο: πάντα με αξιοπρέπεια και συνέπεια σε ότι κι αν έκανε!<BR/><BR/>Όσο για τον Μπιθικώτση, δε φτάνουν ούτε όλες οι επόμενες αναρτήσεις για να περιγράψει κανείς τη βαθιά τομή που έκανε στο τραγούδι. Μια δωρική φωνή που θα έλεγε κανείς ότι μας ήρθε σαν δώρο, τη στιγμή που το ελληνικό τραγούδι είχε ανάγκη από ένα τέτοιο μέταλλο φωνής για να μεταμορφώσει την κοινή μνήμη σε Τραγούδι.το Άρωμα του Τραγουδιούhttps://www.blogger.com/profile/09848840574098146242noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-91698806415684111522009-03-12T02:55:00.000+02:002009-03-12T02:55:00.000+02:00Όσο η ανάρτηση για τον δίσκο «Ένα Χαμόγελο» του Δή...Όσο η ανάρτηση για τον δίσκο «Ένα Χαμόγελο» του Δήμου Μούτση και του Νίκου Γκάτσου παραμένει χρονικά τελευταία... εγώ θα αναρωτιέμαι αν θα μας δώσεις ποτέ την ευκαιρία να ακούσουμε τη συνέντευξη που είχες πάρει από τη Δήμητρα Γαλάνη...<BR/><BR/>Έχεις απόλυτο δίκιο, δεν υπάρχει παρόμοια περίπτωση στον χώρο. Την καμαρώνω.<BR/><BR/>Όπως και τις αναρτήσεις σου εξάλλου!Rena Fanhttps://www.blogger.com/profile/18267521494122135515noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-15833058928539670972009-03-12T01:10:00.000+02:002009-03-12T01:10:00.000+02:00Δίσκος ενός τεράστιου Έλληνα συνθέτη, στέκομαι για...Δίσκος ενός τεράστιου Έλληνα συνθέτη, στέκομαι για αρχή στην πρώτη εμφάνιση της Γαλάνη - ήξερα ότι ξεκίνησε από σχεδόν (τι σχεδόν;) ανήλικη, αλλά όχι με ποια δουλειά.<BR/><BR/>Περισσότερο όμως παίρνω πάτημα για να εκφράσω τον θαυμασμό μου και τη λατρεία μου στον Μπιθικώτση. Δεν υπάρχουν λόγια Μάκη. Ηλεκτρισμός μόνο, με αγωγό το απίστευτο μέταλλο της φωνής και προσωπικότητας αυτής!<BR/><BR/>Καλό ξημέρωμα και σ' ευχαριστούμε!South Of The Riverhttps://www.blogger.com/profile/04661634219013039751noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-85470178330875264902009-03-11T23:34:00.000+02:002009-03-11T23:34:00.000+02:00@Μουσικά Προάστια: μία πρόσφατη κουβέντα μας μετά ...@Μουσικά Προάστια: μία πρόσφατη κουβέντα μας μετά από ένα live που παρακολουθήσαμε μαζί, ήταν και η αφορμή για τη συγκεκριμένη ανάρτηση. Όσο μοιραζόμαστε σκέψεις και μουσικές, οι λέξεις βρίσκουν από μόνες τους τη σειρά τους και τα κείμενα παύουν να μας ανήκουν!<BR/><BR/>Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και (κυρίως) για την αφορμή.<BR/><BR/><BR/>@Negma: γνωρίζεις πολύ καλά ότι είναι μεγάλη η χαρά μου να σε συναντάω συχνά στις σελίδες του Αρώματος. Σε επισκέπτομαι κι εγώ καθημερινά, αν και το ξέρεις ότι, δεν είμαι και τόσο …ομιλητικός.<BR/><BR/>Όσο για τη Γαλάνη, η διορατικότητα και η επιμονή του Μούτση έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να γνωρίσουμε από τόσο νωρίς αυτή την εξαιρετική φωνή, αν και, αργά ή γρήγορα θα την μαθαίναμε! Δε νομίζω πάντως ότι στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού έχει υπάρξει παρόμοια περίπτωση με αυτή της Γαλάνη: να ξεκινάει απ’ τα 16 χρόνια της μια επαγγελματική πορεία η οποία έχει τόση μεγάλη διάρκεια και (κυρίως) τέτοια ποιότητα στις επιλογές. <BR/><BR/>Σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη.το Άρωμα του Τραγουδιούhttps://www.blogger.com/profile/09848840574098146242noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-81926652799966022312009-03-11T22:19:00.000+02:002009-03-11T22:19:00.000+02:00Όσο η ανάρτηση για τον δίσκο «Ένα Χαμόγελο» του Δή...Όσο η ανάρτηση για τον δίσκο «Ένα Χαμόγελο» του Δήμου Μούτση και του Νίκου Γκάτσου παραμένει χρονικά τελευταία... εγώ θα τριγυρίζω συνεχώς στα μέρη σου ν' ακούω.<BR/><BR/>Την καλησπέρα μου!<BR/><BR/>Υ.Γ. Ακούγωντας κανείς την Γαλάνη σ' αυτήν την ερμηνεία, εύκολα αντιλαμβάνεται και το γιατί υπάρχει όπως υπάρχει στο χώρο εδώ και τόσα χρόνια.Negmahttps://www.blogger.com/profile/11045502369666207606noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-83577822249797007572009-03-11T18:05:00.000+02:002009-03-11T18:05:00.000+02:00Όσο η ανάρτηση για τον δίσκο "Ένα Χαμογελο" του Δή...Όσο η ανάρτηση για τον δίσκο "Ένα Χαμογελο" του Δήμου Μούτση και του Νίκου Γκάτσου παραμένει χρονικά τελευταία...εγώ Μάκη εκφράζω για άλλη μια φορά τον θαυμασμό μου για την αισθητική συνοχή και συνέχεια των αναρτήσεών σου.Μουσικά Προάστιαhttps://www.blogger.com/profile/12894297918163460373noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5994328199450857326.post-7802421891460098902009-03-11T13:01:00.000+02:002009-03-11T13:01:00.000+02:00Όσο η ανάρτηση για τον δίσκο «Ένα Χαμόγελο» του Δή...Όσο η ανάρτηση για τον δίσκο «Ένα Χαμόγελο» του Δήμου Μούτση και του Νίκου Γκάτσου παραμένει χρονικά τελευταία, ακούμε τα τραγούδια:<BR/><BR/>Μ’ ένα παράπονο, με το Γρηγόρη Μπιθικώτση<BR/><BR/>Όμορφα πού ‘ναι στο νησί, με το Σταμάτη Κόκοτα<BR/><BR/>Κάποιο τραίνο, με τη Δήμητρα Γαλάνητο Άρωμα του Τραγουδιούhttps://www.blogger.com/profile/09848840574098146242noreply@blogger.com